3 rady dla dobitych poszukiwaniem pracy

Na każdym etapie szukania pracy pojawiają się różne emocje i stany psychiczne. To całkiem naturalne. Złość, frustracja, rozgoryczenie, niemoc, smutek, czarnowidztwo, niechęć, gniew i to przekonanie, że jesteś do kitu… Dokładnie takie myśli kłębiły się w głowie setek osób, które przyszły skorzystać z naszej pomocy, bo trafiają do nas często najtrudniejsze przypadki. I to, co widzimy, to że przeciągające się bezrobocie może złamać praktycznie każdego. I w zasadzie nieważne, czy ktoś na co dzień myślał pozytywnie, czy wcześniej góry przenosił na jednej ręce. Dłuższe poszukiwanie pracy, potrafi odpalić po kolei i na raz wszystkie odczucia z powyższej listy.

Dlaczego o tym piszę? Bo czasem zrozumienie, że te myśli i emocje są naturalne, że tak się przy dłuższym poszukiwaniu pracy dzieje, pomaga sobie z nimi poradzić i ruszyć dalej. A warto sobie poradzić, bo to przekłada się na dalsze możliwości. Obserwujemy niesamowity wpływ nastawienia kandydata na jego sukces w rekrutacji. Choćby dlatego, że rekruterzy niechętnie zatrudniają negatywnie nastawione osoby, w których więcej jest żalu i zwątpienia, niż radości i wdzięczności. Ale też dlatego, że kandydat smutny i rozgoryczony zwykle jest niepewny siebie.

Rekruter często nie jest w stanie ocenić kompetencji kandydata, jest jednak w stanie ocenić przeświadczenie kandydata o tychże kompetencjach. To oznacza mniej więcej tyle, że w rekrutacji nie do końca chodzi o to, na ile jesteś dobry/a, w tym co robisz, ale o to, na ile potrafisz o tym przekonać rekrutera.